Lonża sprawdzająca by Zuzka

Królowa Śniegu

Dzisiaj w planach miałam trochę więcej zabawy z Rycią. Z Łukaszem wzięliśmy trochę sprzętu do lonżowania (pas, lonżę, bat i szczotki) i pojechaliśmy. Przywitała nas Skrzyduo spacerująca z Fantazją po pastwisku. No tak, było niesamowicie mokro i raczej bym nie widziała dzikusów na takim błocie. Wysiedliśmy, dałam Łukaszowi torbę i poprowadziłam nasz mały korowód w kierunku Ryci. Na mój widok prychnęła i położyła uszy. Tym razem jednak pochłonęła kawałek marchewki. Wzięłam ją na lonżę, Łukasz wykombinował skądś dwa uwiązy i poszliśmy ją uwiązać z dwóch stron do czyszczenia.
Podczas prowadzenia musiałam ja co jakiś czas zatrzymać, ponieważ się szarpała. Dotarliśmy do owego cudnego zadaszonego miejsca do czyszczenia i przywiązaliśmy klacz. Przesunęłam jej zgrzebłem po brzuchu, zadrżał jej. Jednak o ile całość poszła sprawnie, to kopyta sprawiały duży problem. Rycia kopała i przechylała swój ciężar na stronę gdzie nie powinna. Wyczyściliśmy aż trzy kopyta wspólnymi siłami. Odczepiłam ją, Łuki poszedł odnieść uwiązy a z Ryjkiem poszłam na halę. Wzięłam do ręki bat i kazałam jej krążyć po kole. Posłusznie reagowała na poszczególne komendy. Przyspieszyłam ją do kłusa chcąc zobaczyć ten jej wlokący chód. Obserwowałam jej nogi całe okrążenie i stwierdzam, że jej się po prostu nie chce podnosić kopyt. Przyspieszyłam ją trochę, żeby podnosiła, nie da rady wlec nóg w szybkim kłusie. Jak przewidywałam. Zmieniłam jej kierunek i to samo na drugą stronę. Przyspieszyłam do galopu, bryknęła parę razy i ruszyła z podkulonymi uszami. Aż się twarz sama śmiała na widok rozweselonej Ryci w galopie. Przegalopowałam ją na druga stronę i rozstępowanie. Wróciliśmy do stajni, gdzie czekała ją kolacja. Dałam jej marchewkę na otwartym ręku, lecz nie chciała. Poklepałam Rycię po szyi na co parsknęła i posprzątawszy bałagan pojechaliśmy do Aurum.